අවාසනාවතයා ඇඟේ හලාගෙන මුත්‍රා කරයි

කාලකන්නි මොහොතක් ගතකිරීම හරිම පුදුමාකාර දෙයකි.මිනිසාට වාසන්නාව අවාසනාව කියලා දෙයක් නොමැත.තියෙන්නේ සම්භාවිතාව පමණි.උඩ ඉදන් පහලට මුත්‍රා කරන මිනිසා අවාසනාවන්තයා ලෙස හදුන්වාන්නේ ඔහු සාමන්‍ය කෙනෙකු නිසයි.ඔහුට විශේෂ දෙයක් නැත විශේෂ හැකියාවක් නැත තිබුනත් එය ඔහු ප්‍රයෝජනයට නොගනී.මෙය ඔහුගේ ජීවිතේ එක මන්දගාමි අවස්ථාවකි.නමුත් හැමදේම ජීවිතේ හැමදේම දෛවයට බාරදීම හරියට අප්‍රාණික ලිංගය වැනිය.ජීවිතේ කිසිම පියවරක් ඔහුට තැබිය නොහැකිය.අපේ ජීවිතේ අංක වල ලියවී නොමැත, අපේ ජීවිත අකුරු වල ලියවී නොමැත අපේ ජීවිත වල දෙයක් සිදුවන්නේ සම්භාවිතාවය මතයි.

අවාසනාවත්තයා යනු වාසනාව හෝ අවාසනාව ගැන හිතමින් සිටින පුද්ගලයි ඔහුට හරියට වැඩ කල නොහැකියි .එම නිසයි මම කලින් කිව්වා වගේ ඇඟේ හලා ගන්නෙවත් නැතුව මුත්‍රා කරන්න ඔහුට බැරිය.මිනිසා උපතින් අවාසනාවන්තයෙක් නොවේ ඔහු අවාසනාවන්තයෙක් කරන්නේ ඔහුගේ ජෝතිෂ්‍ය කරුවාය.එනම් ඔහුගේ වෙලාව සම්භාවිතාවකින් නිරීක්ෂණය කොට ඔහු මෙසේ වෙනවා , අපල තියනවා වැනි කතා කියලා ඔහුගේ මානසික මට්ටමද වට්ටයි.සමහර පන වගේ ආදරය කරන ආදරවන්තයන්ගේ ආදරයන් කඩා ගැලපෙන්නේ නැති විවාහයන් පවා කරන්නේ ජෝතියය කරුවාගේ වචනය මතයි.

කාලකන්නියාට වාසනාව අවාසනාව මහා මෙරකි එය ඔහුට එකම නිදහසට කරුණයි.අප සමාජයේ මිනිසුන් කවදාවත් මම වාසනාවත්තයි යනුවෙන් නොකියයි.ඔහු කියන්නේ මම තරම් අවාසනාවත්තයෙක් කොහෙවත් නෑ යනුවෙනි.එසේ වීමට හේතුව අනිත් උන් ඔහුට අනුකාම්පා කරන නිසා හෝ ඉරිසියා කරන නිසා එය වලක්වීමටයි.කොච්චර වාසනවත්ත කෙනෙක් උනත් ඔහු අවාසනාවත්තයි කිව සැනින් ඔහුට එය මානිසකව පොඩි හෝ බිඳ දැමීමට පත් වෙයි.

මම මෙය තවත් පැහැදිලි කිරීමට කැමැත්තෙමි වාහනයක මිනිස්සු 10ක් අරගෙන කන්දක් උඩින් යනවා කියලා මම උප කල්පනය කරමි.කන්දෙන් වාහනය පෙරලි මිනිස්සු දෙන්නෙක් මරණයට පත් වේ.තවත් මිනිස්සු 7 දෙනෙකුගේ කකුල් අතපය තුවාල වේ.එක මිනිසෙක් කිසිම තුවාලයක් නැතුව බේරෙයි. එවිට සමාජය ඔහුගේ වාසනාව කියා පවසයි. නමුත් එම කන්දෙන්ම තවත් වාහනයක් තක්කාලි ගෙඩි 10ක් පටවාගෙන යයි.එම වාහනයත් කන්දෙන් පල්ලාහට පෙරලෙයි.එවිට තක්කාල්ලි 10න් 9ක් තැලී පොඩි වී යයි නමුත් ඉතුරු උන එක තක්කාලි ගෙඩියක් නිරුපද්‍රිතව තිබේ. අපි ඒ තක්කාලි ගෙඩියේ වාසනාව්ව යනුවෙන් නොපවසයි....මිනිසාට එසේ වීමත් අනෙක් අනෙක් දේවල් වලට අරම වෙමත් මිත්‍යා දුෂ්ටිකල් ලෙස දකින්නේ කිමද යන්න නොදනී.